Treblinka

Karny Obóz Pracy.

Powstał latem 1941 roku przy istniejącej tutaj kopalni żwiru. Otoczony był ogrodzeniem z drutu kolczastego. W obozie osadzeni byli zarówno Polacy, jak i Żydzi, głównie mieszkańcy dystryktu warszawskiego.Pobyt w obozie kończył się przeważnie śmiercią lub przewiezieniem więźnia do obozu koncentracyjnego. W obozie przebywało jednorazowo około 1000-1200 więźniów. Bez przerwy trwała ich rotacja. Więźniowie pracowali w kopalni żwiru i na stacji kolejowej w Małkini przy ładowaniu wagonów. Więźniowie - Żydzi zatrudniani byli przy budowie obozu zagłady, wszyscy w warunkach głodu i terroru. Przez obóz pracy w Treblince przeszło ponad 20 000 więźniów, z których połowa zmarła z wycieńczenia głodowego, wskutek tortur lub została rozstrzelana. Obóz został zlikwidowany w końcu lipca 1944 roku, w momencie zbliżania się Armii Radzieckiej.
  

Obóz Zagłady.

Wybudowany został w połowie 1942 roku w pobliżu istniejącego już karnego obozu pracy.
Otoczony był ogrodzeniem i zasiekami z drutu kolczastego, wzdłuż których stały wieże strażnicze. Zasadniczą część obozu stanowiły dwa budynki, w których łącznie mieściło się 13 komór gazowych. Uśmiercano w nich jednorazowo przeszło 2000 ludzi. Śmierć na skutek uduszenia gazami spalinowymi następowała w ciągu 10-15 minut. Zwłoki ofiar początkowo zakopywano, a później palono na wielkich rusztach, na wolnym powietrzu. Popioły mieszano z piaskiem i na miejscu zakopywano. Akcja zagłady prowadzona była w szybkim tempie. Cały proces zgładzenia jednego transportu od chwili jego przybycia na rampę kolejową w obozie, do chwili usunięcia zwłok z komór gazowych trwał około 2 godzin. Treblinka zasłynęła wśród hitlerowców jako wzór organizacji obozu zagłady. Była to prawdziwa fabryka śmierci. Dnia 2 sierpnia 1943 roku w obozie zagłady w Treblince wybuchło zbrojne powstanie, w czasie którego uszło z życiem kilkunastu więźniów. Po buncie obóz zaczęto likwidować, a w listopadzie 1943 roku już nie istniał. W krótkim stosunkowo czasie swojej działalności pochłonął około 800 000 ofiar ludności żydowskiej z Polski, Austrii, Belgii, Bułgarii, Czechosłowacji, Francji, Grecji, Jugosławii, Niemiec i Związku Radzieckiego.