W
grudniu 1941 armia liczyła 1 700 tys. żołnierzy w 51 dywizjach i 59 brygadach.
Dysponowała 12 270 działami i 2 200 czołgami. Większość wojsk (38 dywizji)
rozmieszczono w Mandżurii i Chinach. Z sił wyznaczonych do podbojów na Pacyfiku
23 armia otrzymała zadane zdobycia Hongkongu, 14 - Filipin, 15 - Tajlandii,
Syjamu i Birmy, 16 - Holenderskich Indii Wschodnich, 25 - Malajów. W 1943 w
Mandżurii i Chinach nadal utrzymywano większość dywizji - 41, gdy tylko 6
przeznaczono do obrony terenów zagarniętych na południowo-wschodnim Pacyfiku.
Główną zaletą wojsk lądowych była waleczność i całkowite poświęcenie żołnierzy. Stan wyposażenia, zły już na początku wojny, gwałtownie pogorszył się w następnych latach ze względu na słabość przemysłu zbrojeniowego, brak surowców, absolutne pierwszeństwo dostaw dla marynarki wojennej oraz lotnictwa. Czołgi i działa z lat trzydziestych pozostały w użyciu po 1943, gdy w porównaniu z uzbrojeniem aliantów były już przestarzałe.
W dniu wybuchu wojny na Pacyfiku Japonia miała w gotowości bojowej 1 730 samolotów lotnictwa morskiego i 1 600 samolotów lotnictwa lądowego. Były to nowoczesne samoloty, świetnie przystosowane do zadań, które miały wykonywać. Myśliwce przystosowane do startu z lotniskowców, bombowce nurkujące i samoloty bombowo-torpedowe umożliwiły Japończykom zdobycie zdecydowanej przewagi w pierwszym okresie walk na Pacyfiku.
Japońska marynarka wojenna w grudniu 1941 była trzecią potęgą morską świata dysponującą flotą o łącznym tonażu 1 466 177 t, co stanowiło 82% tonażu floty amerykańskiej. Siły morskie składały się z 10 pancerników, 10 lotniskowców, 38 krążowników (w tym 18 ciężkich), 112 niszczycieli, 65 okrętów podwodnych. Marynarka wojenna dysponowała własnym lotnictwem, mogła więc koordynować działania samolotów, które w wojnie na Pacyfiku okazały się najgroźniejszą bronią. Słabością japońskiej marynarki był niedostatek okrętów eskortowych oraz brak odpowiedniej ilości broni do zwalczania okrętów podwodnych, co przyniosło katastrofalne następstwa krajowi, którego gospodarka była całkowicie uzależniona od importu surowców.